فراتحلیل مطالعات اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت بدنی و ورزش

هدف: ترکیب و مقایسه نتایج بدست آمده از پژوهش ها و ایجاد ارتباط میان نتایج مختلف و دست یابی به نتیجه ای منسجم به منظور شناخت علل اصلی موثر بر میزان اوقات فراغت، میزان پرداختن به ورزش، میزان ارتباط آنها با عوامل فردی و تحلیل یافته های توصیفی اوقات فراغت. همچنین یافتن اندازه اثر واقعی هریک از متغییرهای وارد بر این تحقیق اهداف اساسی این پژوهش هستند. روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق را کلیه پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری مربوط به سالهای (90- 1369) دانشگاههای دولتی شهر تهران در حوزه اوقات فراغت و ورزش که تعدادشان به 167 پژوهش می رسد، تشکیل می دهند. که از میان آنها 26 پایان نامه، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود. یافته ها: در این تحقیق با استفاده از روش فراتحلیلی به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد که نتایج بدست آمده بدین گونه می باشد:بین عوامل فردی، سن و جنسیت با میزان اوقات فراغت و تاهل و نقش، عملکرد و توجه مسئولین با میزان پرداختن به ورزش ارتباط وجود دارد. بین عوامل فردی میزان تحصیلات و درآمد با میزان اوقات فراغت و میزان پرداختن به ورزش و همچنین میزان اوقات فراغت با میزان پرداختن به ورزش ارتباط وجود ندارد. مدت اوقات فراغت بیش از 4 ساعت در منزل با محدوده زمانی 22-20 شب و با تماشای تلویزیون می باشد که کمبود امکانات و مشغله زیاد علت اصلی فعالیت های غیرمفید و عامل اصلی انجام فعالیت ورزشی حفظ تندرستی و احساس قدرت بوده طوریکه پیاده روی عمده ترین ورزش و شنا پرمخاطب ترین ورزش در بین آنان است این درحالیست که دلیل اصلی عدم انجام فعالیت ورزشی عادت نداشتن و کمبود وقت می باشد. عوامل فردی با میزان اوقات فراغت: سن (059/1r=)، میزان تحصیلات (466/0r=) دارای بیشترین اندازه اثر، مدت اوقات فراغت و نقش عملکرد مسئولین با مدت پرداختن به ورزش: مدت اوقات فراغت (306/0r=) و نقش و عملکرد مسئولین (346/0r=) دارای اندازه اثر متوسطی می باشند. همجنین عوامل فردی با مدت اوقات فراغت و میزان پرداختن به ورزش: درآمد (11/0- =r) در مدت اوقات فراغت (076/0r=)، وضعیت تاهل (123/0r=) و میزان تحصیلات (11/0r=) در میزان پرداختن به ورزش دارای کمترین اندازه اثر هستند. نتیجه گیری: با توجه به وجود ارتباط بین سن و جنسیت با مدت فراغت و مدت پرداختن به ورزش، باید نقش مسولین به ورزش در اوقات فراغت با توجه به محدوده های سنی و جنسینی پررنگتر شود.